Hoeveel is "F*ckin' Fred, like a leopard", de waargebeurde documentaire met Orelsan en Jonathan Cohen, waard?

De nieuwe documentaire van Clément Cotentin verschijnt op donderdag 27 februari zonder veel ophef op Amazon Prime. Wij begrijpen waarom. Laten we eerlijk zijn, F*ckin' Fred, like a leopard is niet van hetzelfde kaliber als de twee opmerkelijke documentaireseries die hij over zijn broer Orelsan maakte, Never Show That to Anyone , waarmee hij ons in 2021 (deel 1) en later in 2022 (deel 2) trakteerde. Omdat hij kort is (1u06), zoals de beste grappen, kan deze film vermakelijk zijn, maar hij is overbodig en zal niet bovenaan iemands cv blijven staan.

Nog voordat de credits van F*ckin' Fred beginnen, waarschuwt een disclaimer: " Elke scène in deze documentaire is helemaal waar. En ook helemaal onwaar." Het zal dus een true-fake documentaire in een parodie-achtige stijl zijn, dat wil zeggen een "mockumentary". Een film die duidelijk in allerijl is opgenomen, zonder een specifiek doel in het begin, en die baat heeft gehad bij toevoegingen achteraf om te proberen het script te schrijven, te dramatiseren en te laten uitkomen wat in eerste instantie gewoon een groot waanzin was rond een van de vele incarnaties van Jonathan Cohen, namelijk die van F*ckin' Fred.

Laten we teruggaan naar het begin. Rond 2015 wurmde Jonathan Cohen zich voor het eerst tussen Orelsan en Gringe op de bank die diende als decor voor de comedyserie Bloqués . Onder het pseudoniem Serge le Mytho improviseert Jonathan gekke verhalen die hem zouden zijn overkomen. Serge the Mytho explodeert zozeer op het scherm dat hij vervolgens zijn eigen succesvolle spin-off shortcom krijgt. We kennen de rest – met name zijn rol in Family Business en zijn productie van de series La Flamme en Le Flambeau – en de onweerstaanbare opkomst van een man die een onuitputtelijke grappenmachine blijkt te zijn.

Zijn personage F*ckin' Fred is ontstaan ​​uit een van zijn waanideeën. Tijdens de Epilogue Tour (2019-2020) nodigt Orelsan mensen die hij 'leuk' vindt uit om met hem mee op het podium te gaan, op een of meerdere data. Jonathan Cohen is er één van. Tot zover is alles waar, maar daarna zijn we nergens meer verantwoordelijk voor. Terwijl de rapper uit Norman overwoog om " gewoon Serge le Mytho op het podium te doen" , stond "Jo" erop om iets nieuws aan te bieden. Zijn ideeën stromen: woorden gelijktijdig vertalen naar gebarentaal? Dansen? Cocktails maken? Uiteindelijk werd het idee, a priori wijzer, om een ​​lied te maken, behouden.

Als begaafd persoon die alles kan weerstaan, begint "Jo" in de tourbus wat te sleutelen aan een paar songteksten. Oké, het is niet heel hoogdravend, maar het enige wat hij hoeft te doen is een gimmick te vinden, een stukje zin te herhalen, er een beetje ritme aan toe te voegen door met zijn vingers op de tafel te tikken en er ontstaat een stuk. Een dom en zwak liedje, maar toch een liedje. Met de hulp van muzikanten Orelsan, Skread, Eddie Purple en Phazz, die het geheel in een oogwenk aan elkaar knopen, houdt dit schijnbare iets beter stand.

Jonathan Cohen creëert voor de gelegenheid een opvallend personage: een man met een heerlijk accent, die in alle talen kan zingen, ook gebarentaal 'met het accent', een liefhebber van capoeira op zijn eigen manier, met dunne vlechten die op hun plaats worden gehouden door een haarband, een veelkleurige bob en optioneel een short met luipaardprint. " Hallo Parijs, welkom in mijn kont, Tour de France, stokbrood, Eiffeltoren..." zingt hij terwijl hij op een krachtig Eurodance-ritme het podium op springt tijdens een Zwitsers openluchtfestival.

De saus is klaar. Het bejubelde F*ckin' Fred werd geboren. Deze wandelende parodie zal dan ook regelmatig samen met zijn maatje Orelsan op het podium staan, en dat is waar.

Het is dit verhaal, uitgewerkt in een geloofwaardig verhaal, met een begin, een midden, een einde en een vleugje spanning, dat de waargebeurde documentaire van Clément Cotentin vertelt. Door de bestaande rushes aan te vullen met nieuwe sequenties, door alle mogelijke trucjes te gebruiken, zoals de aftelling of het commentaar op de actie achteraf , door te spelen met het contrast tussen Orelsans permanente slijm en de overstromende energie van "Jo", slaagt hij hierin. Met als extraatje een dikke knipoog naar de kijker. Lachen we om deze waanzinnige film? Ja, mits je van humor houdt en de F*ckin' Fred-clips die al jaren op YouTube circuleren , nog niet hebt gezien.

Met deze vreemde UFO bewijst Jonathan Cohen opnieuw wat een bijzonder fenomeen het is. Een onbeschrijfelijke koning van de improvisatie, een koning van de grappen die sneller schiet dan zijn schaduw, een prins van de metamorfose en een meester van stemmen en accenten, die hier de show steelt van zijn maatje Orelsan, een duidelijk gewillige tegenspeler. Jonathan Cohen-F*ckin' Fred is een man die altijd maar doorgaat met zijn vrije gang. Je moet hem geloven als hij beweert dat hij geen grenzen kent. Op een gegeven moment dachten we zelfs heel erg aan Misou-Mizou de scheter, alias Bruno Carette van Les Nuls, en dat is een compliment.

"F*ckin' Fred, like a leopard", documentaire van Clément Cotentin met Orelsan en Jonathan Cohen (66 minuten) beschikbaar op Amazon Prime donderdag 27 februari 2025